معنی آبله چشم - جستجوی لغت در جدول جو

آبله چشم

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تباه چشم

(تَ چَ)

آنکه چشم او تباه شده بعلت. ادوش. دوشاء. رجوع به تباه و ادوش و دوشاء شود

لغت نامه دهخدا

(خَ لَ / لِ یِ چَ / چِ)

کنایه از آب غلیظ که در گوشه های چشم فراهم آید، آبی که از اجتماع آن مژگانها به هم چسبند. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

(تَ بَهْ چَ / چِ)

تباه چشم. رجوع به تباه چشم شود

لغت نامه دهخدا

تصویری از ابلق چشم — تصویر ابلق چشم

ابلق چشم

سیه چشم کسی که چشمش سیاه و سفید باشد

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از آب چشم — تصویر آب چشم

اشک سرشک

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ابلق چشم — تصویر ابلق چشم

ابلق چشم

((~. چَ))

کسی که چشمش سیاه و سفید باشد

فرهنگ فارسی معین

تصویری از آب چشم — تصویر آب چشم

((بِ چَ))

اشک، سرشک

فرهنگ فارسی معین

نگاه خشم آلود

فرهنگ گویش مازندرانی